De verhuizing

Deze week was een week van afscheid nemen en nieuwe mensen ontmoeten. Eerder dan gepland ben ik verhuisd naar het studentenhuis waar ik de komende vijf weken (tot begin november) zal verblijven. In plaats van gisteren te zijn verhuisd, zijn mijn voormalige huisgenoot en ik afgelopen maandag al verhuisd.

Dit had als reden dat we even goed klaar waren met het huis. De familie is ontzettend lief en ze wilden me overal mee helpen, maar het was ook wel een heel gehorig huis. Je moet je ook voorstellen dat een complete familie in één huis woont. Dat is hier heel normaal. Dit betekende de gastouders inclusief kinderen en kleinkinderen en af en toe nog wat ooms, tantes, neefjes en andere verwanten en natuurlijk ons: de reizigers. Ook hadden ze twee honden die echt schatten van honden waren, maar 's nachts naar iedere straathond aan het blaffen waren. Echt rustig was het in huis dus niet. Uitrusten deed ik ook niet. Iedere dag sliep ik overdag wel weer een paar uur. Op de Spaans school stond ik op een gegeven moment ook bekend als iemand die altijd moe is en altijd 's middags gaat slapen. Nu woon ik een week in dit studentenhuis en slaap ik 's middags bijna niet meer en heb ik veel meer energie. Ik word niet meer geleefd.

Ook heb ik deze week afscheid genomen van de Spaans school. Vanaf dinsdag begin ik met werken op de basisschool waar ik als onderwijsassistente te werk ga, maar ook als Engels docent. Ik ga dus ook lesgeven. Nu maar hopen dat ik mijn stem terug heb, want die ben ik al sinds woensdag kwijt. Als ik met mensen praat of bel dan moeten ze goed luisteren en ik moet voor mijn gevoel schreeuwen om me verstaanbaar te kunnen maken. De oorzaak? Dat kan van alles zijn: uitgaan en teveel alcohol drinken, de ijsblokjes die in de cocktails zaten, droge lucht, etc. Het kan natuurlijk ook een combinatie van zijn. Afijn, de Spaans school heeft een arts in dienst die met alle liefde (en teveel enthousiasme) even naar mijn keel wilde kijken. Ze heeft wat testen afgenomen en nu wachten op de uitslag. Ik verwacht dat het allemaal wel mee valt, maar toch 'Better safe than sorry'

Ik heb deze week dus ook afscheid genomen van de Spaans school. In die vier weken heb ik 80uur Spaans gehad. Nu ik de basis heb is het zaak om mijn Spaans te gaan verbeteren en het mij eigen te maken. Ik hoop uiteindelijk net zo goed Spaans te spreken als ik Engels kan. Met nog vier maanden hier moet dat hoop ik goed komen. Heel misschien kan ik de school nog niet helemaal verlaten. Ik zit er namelijk over na te denken om nog één keer in de week twee uur privéles te nemen op de school, zodat ik nog wat extra uitleg kan krijgen als ik ergens tegenaan loop in mijn werk. Dit hangt natuurlijk wel af van mijn werk en hoeveel tijd ik nog heb naast het werken. We gaan het zien. Ik heb er in ieder geval veel zin in!

Ohja, ik heb het beloofde filmpje van 'Dia del Estudiante' op mijn YouTube kanaal gezet. De link vind je hier:

Dia del Estudiante 2022 - YouTube