¡Bienvenida al Cusco!

Vorige week heb ik verteld dat ik verschillende reisjes heb geboekt, samen met mijn huisgenoot. Deze week is er daar nog één bijgekomen: Chili. Hier gaan we maar een paar dagen naartoe, eind oktober. De natuur is daar ook zo magisch mooi! Ik kan niet wachten om het met mijn eigen ogen te zien.

Zoals gezegd zijn er dus al veel reizen geboekt. Eén daarvan was naar Noord-Peru, in de laatste week van mijn tijd in dit prachtig mooie land. Voor de laatste week hebben we een bungalow gehuurd op het strand van Los Organós. Dit huisje wilde we ontzettend graag. Omdat we deze accomodatie voor 6 nachten hebben geboekt, moest er een aanbetaling worden gedaan. 'Geen enkel probleem!' zou je denken. Totdat je je weer herinnerd in welk land je bent: Peru.

Hier gaat dat allemaal niet zo makkelijk. Officieel hadden we er 24uur de tijd voor. Daarna kon onze reservering worden gecanceld. Dat was iets wat we absoluut niet wilden, want zo'n mooie plek gingen we niet meer vinden in Los Organós en de reis was al geboekt. Ik kreeg een naam, bestaande uit vier namen en een bankrekeningnummer, bestaande uit dertien cijfers. Alleen maar cijfers. Ik probeerde dit in te vullen in mijn app van de bank, maar zoals verwacht lukte dit niet. Ik moest veel meer informatie van deze man (of wie/wat dan ook) hebben, en dat had ik uiteraard niet. Ik stuurde een berichtje via de site waarbij we hadden geboekt en het was prima.

Mijn doel was om dit zo snel mogelijk over te gaan maken, maar wel in contact te blijven met de verhuurder. Zo wist hij dat ik hem niet vergat en dat ik echt de intentie had om te komen in januari. Ik kreeg uiteindelijk de informatie om bij een specifieke bank langs te gaan. Zij konden mij wel helpen met de transactie. Ik ben daar verschillende dagen langs geweest (gelukkig zat het dicht bij huis), maar iedere keer trof ik het dicht aan.

Inmiddels zitten we op de tijdlijn op afgelopen maandag. Ik heb de woensdag daarvoor de bungalow geboekt, en we zijn dus bijna een week verder. In de middag, na school, ging ik weer langs bij de bank. Warempel trof ik hem open aan. Dit was een meevaller. Ik was vrij snel aan de beurt, maar helaas kon deze vrouw mij ook niet helpen. Ze was alleen maar een agent. Ze vertelde mij dat ik naar elke reguliere bank kon gaan in Cusco om de transactie voor elkaar te krijgen.

Voor ik verder ga met dit verschrikkelijk lange verhaal, is er iets wat je moet weten over Cusco, of eigenlijk Peru over het algemeen. Als je namelijk door een stad loopt en dan specifiek langs een bank, dan zie je altijd lange rijen voor de ingang. Ik wist niet waarom, maar nu wel!

Het vervolg: Op naar de reguliere bank. Ik had een bank gezien met niet zo'n lange rij. Ideaal voor deze gelegenheid. Ik stapte daar de bank in, met mijn steenkolen Spaans probeerde ik de situatie uit te leggen met als ondersteuning het berichtje van de verhuurder. De mevrouw achter de balie keek ernaar en zei: 'Je moet naar Interbank, want het moet naar een rekening van die specifieke bank'. Helaas kwam ik daar net vandaan (de bank waar ik eerst naartoe moest, zat naast Interbank) en dat betekende dus weer teruglopen, maar ook in een rij gaan staan. Eerst ging ik in de verkeerde rij staan. Dit was een veel kortere rij en halverwege had ik door dat het de verkeerde rij was, maar ik ging even de domme toerist uithangen. Ik zie er niet uit als een Peruaan en ik spreek ook nog niet goed genoeg Spaans daarvoor. Helaas trapte de bewaker er niet in en moest ik alsnog in de lange rij gaan staan.

Voor de grap heb ik mijn stopwatch aangezet en uitgezet toen ik aan de beurt was. 40 minuten heb ik erover gedaan. Daar kwam ik bij een man en een vrouw terecht die beide geen Engels spraken en moest ik het weer doen met mijn steenkolen Spaans en het berichtje van de verhuurder. Al vrij snel kwam ik erachter dat ze me niet begrepen. Zij dachten dat ik geld zou ontvangen van deze betreffende persoon, in plaats van dat ik het moest overmaken. Er werd een Engelssprekende medewerker bijgehaald en gelukkig begreep zij mij wel.

Ze vertelde mij dat ik op twee manieren het geld kon overmaken: 1) een bankrekening openen bij deze bank of 2) mij identificeren met mijn paspoort. Nu kan ik je vertellen dat ik geen bankrekening heb geopend, want daar heb ik werkelijk niet veel aan en ik kan ook vertellen dat ik aan alles heb gedacht om mee te nemen, behalve mijn paspoort. Ik had wel mijn rijbewijs bij, want die zit altijd in mijn telefoonhoesje, en ik had een foto van mijn paspoort, maar voor deze mensen was dat niet genoeg.

Uiteindelijk werd ik meegenomen naar de balie van de Engelssprekende mevrouw. Ze bleef me maar vertellen dat ik mijn paspoort nodig had en ik bleef haar vertellen dat ik dat begreep, maar dat hij thuis lag en ik maar weinig zin had om naar huis te lopen, paspoort op te halen en weer 40 minuten in de rij te gaan staan. Na 4x hetzelfde gesprek te hebben gevoerd vroeg deze vrouw om hoeveel geld het ging. Nu had ik een opening en wist ik dat ik moest doorpakken. Het zou gaan lukken! En dat zonder paspoort. Ik rekende het bedrag om naar Sol en liet het aan haar zien. Vervolgens kreeg ik een papiertje met een stempel van de bank mee en mocht ik even geld gaan pinnen, want het bedrag had ik niet contant mee. Met de stempel mocht ik de rij overslaan en in één keer doorlopen naar de balie van de mevrouw. Na nogmaals tien minuten wachten, omdat de medewerker al een andere klant had, was het binnen twee minuten geregeld.

Toen ik dit hele verhaal vertelde op school kreeg ik als reactie van de docent: '¡Bienvenida al Cusco!' oftewel: 'Welkom in Cusco!'

Verder heb ik afgelopen vrijdag 'Día del Estudiante' gevierd. Een jaarlijks feest voor alle studenten in Peru. Dit valt altijd op 23 september, omdat dan ook de lente begint. Een belangrijke maand voor de Peruanen. Hiervoor heb ik een dans geleerd met nog twee klasgenoten en twee docenten en opgevoerd. Ook deze docenten hadden door dat ik daar wel voor te porren ben. Een video volgt nog.

Over video's gesproken: ik heb besloten om nog maar kleine video's te maken van bepaalde gebeurtenissen doordeweeks, zoals bijvoorbeeld 'Día del Estudiante'. Mijn weken zien er hetzelfde uit, zoals ik vorige week al zei en dat is ook vet saai om naar te kijken. Daarnaast duren de video's vrij lang om naar te kijken als ik er een weekvlog van maak. Ik weet dat ik dit vorige week ook al heb gezegd, maar dit is een kleine update. Dit betekend ook dat de beloofde weekvlog niet meer online gaat komen, maar dus wel 'Día del Estudiante'.

Verder heb ik vrijdag wederom gevoetbald en zijn we daarna met de hele groep uitgegaan. Het was zo ontzettend gezellig dat ik rond 3uur thuis kwam. Gisteren zijn we om dezelfde reden weer uitgegaan, maar dit keer viel het ontzettend tegen. Ik ben door deze ervaring wel ergens achter gekomen, namelijk de reden waarom ik het in Nederland niet zo leuk vind om uit te gaan. Het ligt echt aan: de muziek.

Hier heb je uiteraard latino muziek wat volop werd gedraaid in de clubs en barren. Iedereen danste met iedereen, soms vrij intiem, maar je had er verder geen bedoelingen bij. De sfeer was goed en iedereen had het gezellig. De zaterdag daarentegen hebben ze de setlist aangepast aan de bezoekers: over het algemeen toeristen. Dit betekende dat de muziek redelijk hetzelfde was als in Nederland. Veel remixen en Engelstalige muziek, in plaats van latino. Ik heb meerdere keren de vraag gekregen hoe je op deze muziek kan dansen. Deze vraag werd uiteraard gesteld door de locals met wie ik uit was. Ik legde het uit, maar de sfeer werd er niet beter op. Door deze ervaring heb ik nog een les geleerd: Alleen maar uitgaan op vrijdag, want dan is het nog latino muziek.

Nou, dit was weer een lang verhaal en mijn week in een notendop. Inmiddels ben ik drie weken in Cusco en dat betekend dat ik nog één week school en één week in dit gastgezin woon. Zaterdag ga ik verhuizen naar het studentenhuis, waar ik nog ongeveer 4 weken ga wonen om vervolgens naar Chili te gaan en naar een ander appartementje samen met mijn huidige huisgenoot!