Watervallen en Boeddha bekijken

Vanwege slechte wifi is er gisteren geen blog online gekomen. Dit betekent niet dat we niks gedaan hebben. Integendeel! We begonnen de ochtend met een wandeling. Het was een combinatie van een blotevoetenpad en wadlopen. Het was lopen door het water, van ongeveer enkelhoogte diep. Ik heb een filmpje geplaatst in dit reisverslag.

Daarna zijn we gaan uitchecken en doorgereden richting Da Lat. Dat lag ongeveer 150km naar het noorden. Om in Da Lat te komen moesten we de snelweg verlaten en bergpassen nemen. Ontzettend leuk om doorheen te rijden! Hier hebben we mooie foto's kunnen maken van het prachtige uitzicht. Ook hebben we wat filmpjes gemaakt. Ook deze zal ik toevoegen aan dit verslag.

Onderweg richting Da Lat hebben we nog 2 stops gemaakt. De eerste was bij watervallen. We parkeerden onze brommers en we moesten daarna nog een eindje lopen. We konden onze bagage op de brommers laten, want het was een soort toeristische attractie waar je entreegeld moest betalen. Maar liefst 30.000 dong. Omgerekend ongeveer 1,50. Er liep ook security rond, dus het voelde veilig genoeg om onze bagage op de brommers te laten. De watervallen waren precies zoals je ze verwacht. Het is niet te vergelijken met de watervallen in Scandinavië, waar we vorig jaar geweest zijn. Deze watervallen zien er ook heel Aziatisch uit, doordat ze groen zijn en vooral als soort blokken op elkaar gestapeld. Als je de foto ziet, dan snap je precies wat ik bedoel.

De tweede stop was bij een immens Boeddha beeld. Ik heb geen idee hoe hoog hij was, maar ik denk dat hij een beetje te vergelijken is met het Christusbeeld in Rio de Janeiro, Brazilië. Hier stond ook een mooie tempel waar we even binnen hebben gekeken. Na een korte stop zijn we weer doorgereden naar onze eindbestemming: Da Lat.

Helaas eindigde de dag in een mineur. We kwamen aan bij ons hotel. Het was een heel schattig klein hotel dat eigenlijk zo uit de grond had kunnen komen ploppen, maar toen we binnenkwamen zeiden ze dat het hotel vol zat en dat ze onze reservering niet hadden gehad. Ik liet hen de reservering zien, maar die was natuurlijk in het Nederlands. Uiteindelijk wilden ze ons wel helpen aan een nieuw hotel.

We kwamen terecht in een ander hotel, maar het voelde alsof wij hier niet welkom waren. We werden echt weggestopt in het verste hoekje van het hotel. Eigenlijk voelt in heel de stad dat we niet welkom zijn. Zo vriendelijk als we de Vietnamezen hebben leren kennen, zo onvriendelijk zijn ze hier. Ook in het restaurant waar we hadden gegeten voelde we hetzelfde. Je merkt dat aan binnenkomen en het personeel dat gaat overleggen met elkaar en vervolgens maar iemand naar voren duwen om ons te helpen. We wilden er weer erg graag weg, maar eerst overnachten in ons hotel.