Malmö

Ook vandaag regende het weer toen we wakker werden. Gelukkig was het snel weer gestopt met regenen en was de tent bijna helemaal droog toen we hem in moesten pakken. Op naar het centrum van Malmö

In Malmö zit een bijzonder museum: 'The museum of disgusting food', oftewel het museum van vies eten. Gijs wilde er graag heen, ik had daar mijn twijfels over. Maar goed, uiteindelijk zijn we toch gegaan. Daar stond van over de hele wereld eten en drinken die vooral heel vies klinken. Uit Nederland stond er ook een product: Cocaïne likeur en zoute drop. Met de likeur ben ik het zeker eens, maar drop is lekker en dat zal ik blijven vinden.

Halverwege het museum begon ik mezelf af te vragen wie deze bereidingen van dingen (want eten kan ik het niet echt noemen) heeft bedacht. Ergens stond er dat men eten in de grond stopte om het te laten rotten, waarom? Afijn, het was een bijzonder museum met een kotszakje zoals we hem kennen uit vliegtuigen als toegangsticket want blijkbaar waren er 109 mensen die het zakje nodig hadden.

Als je ooit dit museum wil bezoeken is het zeker een aanrader om dit precies om 11uur te doen als het museum open gaat. In dit museum zijn er namelijk ook geurbakken die je open kan draaien en aan kan ruiken. Al deze verschrikkelijke geuren gaan gedurende de dag zich met elkaar mengen. Toen wij naar buiten stapten stonk het al vreselijk, laat staan als je tegen sluitingstijd of halverwege de middag komt.

Toen we weer buiten stapten was het alweer bijna lunchtijd maar logischerwijs hadden wij niet zo'n trek. We zijn naar een tuin gegaan wat bij het 'Malmöhus Slott' hoort, alleen was er geen Malmöhus Slott. Alleen nog een kleine burcht waar nu een kunstmuseum is gevestigd. De tuin (wat nu een park is) was wel heel mooi.

Toen we daar doorheen hadden gestruind zijn we nog naar een kampeerwinkel gegaan om onze vergeten artikelen in te slaan. Helaas hadden ze daar niet helemaal wat we zochten en zijn we met lege handen weer naar buiten gegaan. Op naar de auto en naar Gotenburg.

In de parkeergarage aangekomen wilden we betalen, maar het lukte niet. We kregen het ook niet helemaal goed vertaald dus wisten we niet wat er nu mis was. Een vriendelijke vrouw die gebrekkig Engels sprak wilde ons helpen. Ze vertelde dat mijn bankpas werd geweigerd, maar waarom wist ze ook niet. Op de parkeergarage stond namelijk dat je ook kon betalen met Maestro. Gelukkig zat er ook een belknop op. We bedankten de vrouw en belden maar naar de helpdesk (of hoe je dat noemt). Zij vond het ook vreemd dat ik niet kon betalen en we hadden geen andere pas bij (Gijs was vergeten zijn portemonnee uit de binnentent te halen, dus die zat daar nog in...). De mevrouw aan de andere kant zei vervolgens dat we vandaag dan niet hoefde te betalen en dat we maar moesten bellen als we bij de slagboom stonden. Hoe lief! Ja, ik moet eerlijk zeggen, ik ben echt van de Scandinavische mensen gaan houden, want zo vriendelijk en hulpvaardig waren ze ook in Denemarken. Nu Noorwegen nog en het plaatje is helemaal rond.

Inmiddels zitten we weer op de camping en hebben we net gegeten. We zijn aangekomen in Gotenburg waar we 2 nachten zullen staan. Daarna gaan we de grens weer over naar Noorwegen en gaan we Oslo bezoeken.