De reis naar Denemarken

Eindelijk was het dan zo ver. We hebben er enorm naar uitgekeken. Gijs en ik gingen samen op vakantie. De plannen zijn de afgelopen door COVID-19 nog een paar keer gewijzigd, maar nu waren ze toch echt definitief. Gijs en ik gaan op roadtrip door Denemarken, Zweden en Noorwegen.

De spullen waren ingepakt en Gijs had mij thuis opgehaald. We vonden het makkelijker om ieder thuis te slapen en zo doende stond Gijs om 10uur voor de deur. Koffer erin en gaan. De vakantie ging toch echt beginnen.

Ik reed het eerste stukje en ik wilde nog even langs Ede. Ik had daar nog wat dingetjes liggen die ik vergeten was mee te nemen. Via Ede ben ik naar de Duitse grens bij Enschede gereden.



Bij de eerstvolgende Autohof zijn we gestopt. Trouwens, een klein zijspoor, wat een gek woord is dat 'Autohof'. Het klinkt alsof je daar auto's kan vinden die helemaal total loss en afgereden zijn. Anyway, daar hebben we getankt en gelijk gelunched. Daarna heeft Gijs gereden tot de Deense grens, met nog een keer tanken erbij. De tank ging harder dan gepland helaas. Bij het eerstvolgende wegrestaurant in Denemarken zijn we weer gestopt om van plek te wisselen, maar ook om even te eten. Het was alweer zo laat. Maar voordat we überhaupt Denemarken in konden hadden we eerst een controle. Dat was fijn, want dan waren we niet voor niks gevaccineerd.



De controle was een hele ervaring. Voor zowel Gijs als voor mij was dit de eerste keer dat we in enige vorm van politie te maken kregen, laat staan met de marechaussee. Ze wilden graag ons paspoort of ID kaart zien en ons vaccinatiebewijs. Daarna kwam er nog een vrouw aangelopen die kwam vragen of we drugs of wapens bij ons hadden. Uiteraard beide niet, maar op een één of andere manier geloofde ze het wapen eerder dan de drugs. Daar heeft ze nog 4x om gevraagd. Uiteindelijk kwam Gijs met het briljante antwoord waardoor ze ons geloofde: 'Wij zijn goede Christenen'. We mochten doorrijden.

In Denemarken aangekomen was het nog ongeveer 3 uur rijden voor we bij de camping aankwamen. Ik reed dit stuk weer en ik moet zeggen dat ik het best spannend vond. Het waren hele andere wegen dan in Nederland, maar ook andere regels. Ook zijn de boetes niet heel leuk om op je deurmat te krijgen en vooral in het donker is de kans groot dat je een bordje over het hoofd ziet. Als goed is ontvangen we geen boetes en zijn we veilig aangekomen bij de camping.

Daar bleek onze reservering niet helemaal goed aangekomen. Gelukkig was dat niet zo'n groot probleem, vooral de taalbarrière was een issue aangezien ze maar weinig Engels konden. We moesten snel in het donker de tent nog opzetten en om 22:45uur konden we dan gaan slapen.

Zowel Gijs als ik hadden beide niet het idee dat we 10 uur in een auto hebben gespendeerd en de reis ging voorspoedig. Morgen gaan we naar de Forest Tower en naar Mons Klint