Eerste stagedag (19-02-2018)
Door: Silvia van Hemert
Blijf op de hoogte en volg Silvia
19 Februari 2018 | Spanje, Madrid
We vertrokken op de tijd die we wilde vertrekken. Bij de metro aangekomen was het een drukte van jewelste. Even proppen maar het paste erin (je had bijna van die mannen nodig om iedereen aan te duwen net als in China). Toen we weer op het gekke busstation aankwamen, stond er een mega lange rij waarvan je vanuit de verte wel kon zien dat het niet allemaal zou gaan passen. We moesten dus een bus langer wachten. Gelukkig kwam die enkele minuten daarna en als we die niet haalde kwamen we zeker te laat. Die zou namelijk na 20 minuten pas weer komen. Gelukkig konden we daarin en we reden weg.
Toen we met de bus 'buiten' kwamen stond er megaveel file. En de tijd die tikte maar door. Eigenlijk sneller dan we wilde. Langzaam begonnen we toch te denken dat we te laat zouden komen. En dat op onze eerste stagedag. Ik heb uiteindelijk de baas van het kinderdagverblijf maar geappt dat we het niet gingen halen, maar dat we eraan kwamen. Uiteindelijk kwamen we een kwartier tot halfuur te laat!
De baas van het kinderdagverblijf stond ons al op te wachten en ze was gelukkig niet boos. Ze vond het zelfs niet erg dat we te laat waren, terwijl we er zelf ontzettend van baalde. Later vertelde ze dat iedereen te laat was door het verkeer en dat het waarschijnlijk de volgende dag beter zou zijn.
Op onze eerste dag zagen we al dat het allemaal heel anders is dan in Nederland. Het is meer een school waaraan ze aan een tafel allemaal werkjes moeten maken en echt vrij spelen is er niet. Alleen buiten. Ook schreeuwen ze tegen de kinderen als ze iets gedaan hebben wat niet mag. Eten doen ze met de hele 'school' tegelijk en het is een warme hap i.p.v. brood. Ook wij moesten een warme hap eten maar dan pas ergens in de middag. We hadden aan de baas uitgelegd dat we in Nederland brood aten tussen de middag en dat we dat liever wilde, of dat we naar de supermarkt mochten lopen. Maar ook dat was geen probleem en we kregen zelf een compleet stokbrood met beleg. Na het eten slapen de kinderen ook allemaal in het lokaal. Ergens in een hoek staan soort mini veldbedjes opgestapeld die we in heel het lokaal neer moeten zetten en daar slapen alle kinderen op. Verspreid over 3 lokalen liggen ze dan. Iedereen gaat dus tegelijkertijd slapen en iedereen word op hetzelfde moment wakker. Ze spelen dan een soort speeldooscd'tje af als de kinderen moeten gaan slapen. Ja, alles bij elkaar hebben we onze ogen uitgekeken.
Onze eerste ervaring is leuk, anders en we lopen erbij als zusters door ons uniform. Kortom, dit kunnen we wel 3 maanden volhouden.
-
22 Februari 2018 - 22:50
OMA:
Mooi verslag hoor heel anders als dat het hier gaat heel apart ja geniet er maar van , ook het vervoer gaat dat elkedag zo? Dan staat er nog wat te wachten maak er maar een mooie tijd van samen .groeten van Opa en Oma. -
23 Februari 2018 - 18:02
Marcella:
Hallo Silvia,
Wat een begin, zeg! Dat is wel even anders dan in Nederland,he?! Maar de komende tijd beleef je vast nog heel veel mooie, waardevolle en gekke momenten. Deze zul je nooit meer vergeten en op een of andere manier zeker meenemen in alles wat je in de toekomst nog gaat doen.
Madrid is een mooie stad. Het voorjaar komt eraan, dat is ook niet verkeerd. Wel paëlla eten, he!
Ik wens jullie een hele mooie tijd daar! (En ik zie de opdrachten van Verzorging wel komen he ;) Maar eerst maar eens op gang komen daar en wennen!)
Heel veel plezier!
Groetjes, Marcella KW1C
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley