Een rustdagje

Gisteren en eergisteren heb ik geen blog geschreven, omdat we eigenlijk niet zoveel hadden gedaan. Eergisteren hebben we ruim 300km gereden. Dat betekent 6uur op een brommer zitten. Dit was trouwens inclusief verkeerd rijden.

Maar toen we verkeerd reden kwamen we wel op hele leuke off road weggetjes uit. Het voelde bijna als quad rijden wat ik een aantal jaar geleden in Spanje heb gedaan, maar dan dit keer op de brommer en met mijn bagage achterop in plaats van mijn moeder. Uiteindelijk kwamen we in het donker aan bij ons hotel, of eigenlijk soort bed[e-38]breakfast (zonder breakfast :) ) in Hoi An en wat hadden we het weer getroffen.

Deze mensen waren zo ontzettend lief. We moesten nog avondeten en Gijs had een leuk restaurant gezien. De vrouw des huizes belde gelijk naar het restaurant om te checken of hij open was en of er nog plek was. Dit bleek het geval dus wij reden met één brommer naar het restaurant.

Ook nu hadden we het weer getroffen. Het was op zo'n mooie plek gelegen en het eten was zo goed. We wilden eigenlijk niet vertrekken bij dit restaurantje. Het was echt een hele romantische sfeer op het platteland en aan het water.

De volgende dag sliepen we lekker uit. We zouden namelijk een rustdag hebben in Hoi An en eerlijk, die had ik wel even nodig. Iedere dag een eind rijden met de brommer en 's avonds nog wat van de stad zien waar je bent aangekomen, is stiekem best wel vermoeiend. Rond 11uur kwamen we ons bed uit. Nadat ik me had aangekleed liep ik naar beneden toe. We hadden namelijk gezien dat we hier konden wassen en dat was hard nodig. Ik vroeg aan de vrouw of wij inderdaad konden wassen. Dit was geen enkel probleem. Ik ging de was halen en zij dacht 'oh help, dit is best wel erg veel'. Ze vroeg hoe laat we wilden vertrekken. Rond 16uur zei ik en dat as prima. Dit betekende dat de was voor ons gedaan werd! Wat een luxe.

Nadat we ons helemaal gewassen en aangekleed hadden zijn we naar het centrum van Hoi An gereden. De avond ervoor hadden we er al rondgelopen. Stiekem hadden we geluk dat het volle maan was toen, want in het water kon je wens lampionnen leggen en tijdens volle maan gebeurde dat vaker. Het gaf een heel mooi beeld. Ook hingen er overal van die Aziatische lampionnen. Het was ontzettend mooi om te zien. Bij daglicht zag de stad er toch heel anders uit, maar nog steeds heel mooi.

We waren gestuit op een poort van een oude pagode. We liepen daar wat rond en we zagen een leuk restaurantje om te ontbijten. Daar aangekomen bleek dat we een hele lieve ober hadden die alles in het Engels wilde uitleggen en die ons wat aanbevelingen deed. Zo hebben we Cao Lao op. Dit is een noedelssoep die op speciale manier wordt bereid en die je alleen maar in Hoi An kan eten. Ook hebben we een speciale ijsthee gedronken, gemaakt van perziken met limoengras, siroop en veel ijsblokjes. Het werd daar allemaal vers gemaakt. Het was ook weer zo lekker. De man vertelde ons wat meer over de stad en over de Japanse brug die te vinden is in Hoi An. Ook vertelde hij ons over de pagode.

Daarna hebben we de stad verder verkend, we hadden immers tot 16uur te overbruggen. Toen het 15uur was wilden we weer terug gaan naar onze spullen, maar in Hoi An kun je hele mooie jurken kopen. Gijs had er al eentje gezien die hij voor mij wilde kopen en ik had ook al leuke jurken gezien. Aangezien Gijs nog steeds bij de studentenvereniging blijft, zal ik nog wat gala's hebben en om telkens dezelfde jurk aan te doen is ook zo saai [e-1f605].

We liepen een kledingmaker binnen, waarvan we dachten gewoon een jurk te kunnen kopen. Hij zou helemaal op maat gemaakt worden. Bang voor de prijs gingen we aan tafel zitten. Na een paar minuten kwamen ze erachter dat wij dezelfde avond nog zouden vertrekken. Ja dat ging echt niet meer lukken. Ze hadden minimaal een dag nodig. Helaas, maar we hadden nog veel jurken gezien.

We waren nog niet eens de straat uit of we zagen er nog eentje. Die zag er heel schattig uit met heel veel verschillende jurken en ik zag er gelijk een die ik wilde. We parkeerde de brommer en liepen naar binnen. Uiteindelijk had ik er één uitgekozen, maar Gijs had er ook nog één gezien. Gijs en ik keken elkaar aan en uiteindelijk besloot Gijs dat twee jurken prima was. Ook deze werden gemaakt voor ons, maar deze vrouw had maar 2 uur nodig en geen dag. Ze hadden Gijs ook nog omgepraat om een overhemd te kopen. De bestelling was nu dus twee jurken en een overhemd. Het zou om 18uur klaar zijn.

Bij ons 'hotel' was de was ook bijna klaar en ik heb nog even in een hangmat gelegen. Rond 17.15uur vetrokken we dan definitief op deze plek, maar het begon net te regenen. En niet zo'n klein beetje ook. Het leek net de zomer van 2006. Daar heb ik namelijk nog een foto van dat ik met mijn fietsje over ondergelopen straten heen fiets op de camping in Kaatsheuvel waar ik jaren heb verbleven. Nou gisteren was er niks bij. Binnen 10 seconden was ik tot mijn onderbroek nat. Dit was de ultieme test voor onze regenhoezen van de tassen en onze regenjas. Ik kan u melden dat beide de test glansrijk zijn doorstaan. Goed om te weten.

Bij de kledingmaker aangekomen waren mijn jurken er al wel, maar Gijs' overhemd nog niet. In de tijd dat we moesten wachten, hadden we nog een jurk uitgekozen en Gijs nog een overhemd. Allebei in dezelfde kleur, dus we hadden matchende kleding. De bestelling stond nu dus op 3 jurken en 2 overhemden. Het zou om 20uur klaar zijn, dus we gingen even ergens eten in de stad en dan weer terugkomen. De brommers konden we daar laten staan en gelukkig was de regen al gestopt, we waren alleen nog doorweekt. Toen ik een jurk paste heb ik even de rok, die ik eigenlijk aan had, even buiten uitgewrongen zodat het meeste water eruit was. Iets voor 20uur kwamen we weer aan bij de kledingmaker en we moesten onszelf echt tegenhouden niet meer te gaan kopen. Dit was zo leuk en die vrouw kon het zo goed.

Uiteindelijk zijn we om 21uur weer verder gereden naar Da Nang. Dit was ongeveer 20 minuten rijden, dus goed te overzien. Daar zijn we nog over de drakenbrug heengereden en nadat we brommers weer hadden geparkeerd bij het hotel, zijn we cocktails gaan drinken. Het was een geslaagde rustdag.

Vandaag rijden we van Da Nang naar Hué. Ongeveer 100km. Dit is ook prima te doen. Zo, dan zijn we nu weer bij met de blogs :)