Het pakket (16-03-2018)

Je had waarschijnlijk gedacht dat er nu een verslag zou komen over het schoolreisje. Die is helaas niet door gegaan maar die word nog een keer gedaan in april. Dit schoolreisje is inmiddels 2x verzet want ze zouden op mijn verjaardag (2 maart) al gaan. De reden: ze geven regen aan. Als ik me nog goed kan herinneren was mijn kamp in groep 8 ook 'in het water gevallen'. De hele weg die we moesten fietsen kwam het met bakken uit de hemel dat zelfs je regenjas het water niet meer aankon, maar we gingen op kamp. Ook met buitenspelen is dat hier zo. Als het regent of de dag ervoor heeft het geregend gaan ze niet buitenspelen terwijl we in Nederland nog buitenspelen als het vriest.

Maar goed, geen verhaal over het schoolreisje (als goed is komt ie nog wel) maar wel een verhaal over een pakketje, of wel 'het' pakketje.

De maandag voor mijn verjaardag heeft mama een pakketje opgestuurd. Dit was de bedoeling dat hij op mijn verjaardag zou aankomen. Nu zou hij sowieso te laat aankomen, want de dagen tussen het verzenden en ontvangen waren 7 tot 8 dagen, maar goed ik zou als verjaardagscadeau een pakket krijgen.

Op de woensdag na mijn verjaardag had mama iets dringends te vertellen en ze moest mijn mail adres weten. Ik kreeg een mail van DHL dat ik mijn pakket kon ophalen op een service punt, niet wetend dat er een pakket onderweg was. Dus ik naar het servicepunt, maar daar was hij niet. De (toen nog vriendelijke) man vertelde me dat hij er dan morgen wel zou zijn, zo zijn ze in Spanje hè, alles is manaña, manaña. Dus ik de volgende dag terwijl ik eigenlijk geen tijd had weer terug naar het servicepunt, waar toen een vrouw achter de balie stond. De man van gisteren wees een pakket aan maar die kwam niet overeen met mijn naam. Het was dus niet mijn pakket en verder zoeken deed ze ook niet. Dus ik weer teleurgesteld (maar echt hè) weer terug naar huis, terwijl ik mama appte van ja hij is er nog niet. Ondertussen had mama DHL alweer gebeld van, ik geloof niet dat het helemaal goed loopt maar zij zeiden dat ze het pakket niet meer konden zien, omdat het al in Madrid was.

De volgende dag ging ik toch nog maar eens naar het service punt, maar al met lood in mijn schoenen. Ergens wist ik toch al dat het pakket er wederom niet zou zijn. Maar goed, ik weer naar het servicepunt waarbij ik binnen stapte en diezelfde mevrouw bijna gelijk zei dat het pakket er niet was. Ze had niet eens gekeken en ze had het ook niet kunnen zien, want alle pakketten stonden bij haar om de hoek. Ik was boos van binnen en verdrietig maar probeerde rustig te blijven en met die mensen in gesprek te gaan van ja waar is het pakket dan. Uiteindelijk toch maar weer naar huis gegaan en mama al huilend opgebeld dat ik zo goed als werd 'uitgekotst' daar en ze me niet wilde helpen. Thuis aangekomen heb ik DHL Spanje opgebeld, maar ook zij wilde me niet helpen. Ik heb zelfs een half uur tot driekwartier in de wacht gestaan omdat ze iemand aan het zoeken waren die Engels kon.

Er ging een weekend overheen en maandag werd ik ineens gebeld door DHL Spanje. De man aan de telefoon vertelde me dat het pakket nog steeds bij hun stond en dat het adres dat ik had opgegeven niet klopte. Hij vertelde me ook dat het pakket de volgende dag werd geleverd. Ik kreeg weer een beetje hoop naar mijn pakket en ik appte gelijk naar mama dat DHL mij gebeld had. De volgende dag ging ik met grote hoop weer naar huis van stage, maar er stond niks voor de deur. En ook niet voor mijn kamerdeur. Ik was wederom teleurgesteld en appte mama dat hij er nog steeds niet was. En ook de volgende dag werd hij niet geleverd.

Inmiddels zijn we al bij gisteren met het verhaal want inmiddels wist mijn huisbaas ook dat ik een pakketje verwachtte. Ze appte me of ik het pakketje inmiddels al had. Toen ik het verhaal uitlegde vertelde ze me dat ik haar adres wel mocht opgeven. We zijn immers buren. Ik heb op stage weer gebeld en kreeg gelijk een Engels sprekende mevrouw aan de telefoon. Ze vertelde me dat de postbode het adres niet kan vinden en dat het pakket daarom nog steeds bij DHL staat. Ik gaf het adres door van mijn huisbaas en het zou gisteren of vandaag geleverd worden.

Ik kwam gisteren thuis van stage en er stond een pakket voor mijn deur! Ik was zo blij en enthousiast, ik kon het bijna niet geloven. Mijn pakket waar ik inmiddels 2 en een halve week naar uit keek was er eindelijk. Ik hoefde niet meer naar het servicepunt (want daar was ik inmiddels helemaal klaar mee) en ik hoefde ook niet meer met DHL te bellen. De postbode had wel het adres gevonden van mijn buurvrouw maar niet die van mij. Ook al klinkt het verhaal een beetje gek, het maakt me niet uit want ik heb eindelijk mijn pakket.

Als je nog steeds aan het lezen bent, chapeau! Het is een heel verslag geworden, maar via deze weg wil ik ook de mensen waarvan een kaartje in het pakket zat heel erg bedanken.
Wil je me alsnog een kaartje sturen (of iets anders)(liever niet met DHL) dat kan! je kan mijn adres vragen d.m.v. een appje

Morgen ga ik naar Valencia en daar komt uiteraard ook een verslag van!